buda bizim birbirimize ne kadar değer verdiğimizi gösteriyor şahsen ben asla birinden aldığım bir şeyi asla unutmam buna kitap dahil hatta ödünç almışsam normal bir haftada bitireceğim kitabı bir günde bitirir geri kendisine veririm
aynen bende yaşadım o yüzden artık ablam dışında kimseye vermiyorum kitabı sahiplenecek biri varsa oda aile içinden biri olsun :) seri kitaplarım çok dağıldı o şahsiyetler yüzünden :/
yav isteyin... ben vermiyorum. kız resmen yalvararak aldı. evine gittiğimde istedim. tabi kıvırdı biraz. önce suçlu suçlu yalakalık yaptı sonra ayy bebeğim onu benden bir arkadaşım istedi olmaz, vermem, beni öldürür dedim ama dinlemedi vs. vs. bakıyo yemiyorum ay nerde bu kitap diye kaybetmiş numarası yaptı artık sinirlerin tepeme fırladı o kitabı getirip masaya koyana kadar kes sesini dedim de getirdi zilli. bide neymiş getirdiği gün koymuş dolaba hâlâ öyle duruyomuş. sorduğumda da okuyorum diyodu üç kağıtçı
kitap değil ki sadece benim olan bir şeyi ödünç verdiğim de geri gelmediği zaman sinir bozucu, kitabı okudum tekrar okumam belki ama sağa sola dağıtayım anlamına gelmez ki öyle düşünüyor alanlarda 'tekrar okumaz ki'
geri neden isteyemiyorsun? oabartıyoruz bence. para içinde geçerli bu durum. açık açık iste. sonuçta kendi malın. sen, sana lazım diya aldın o kitabı. ve lazım oldu sende yok. isteyeceksin tabi
hiç bir şeye acımam ama kitap verirken içim cız ediyor, bırak geri getirmeyi okumuyorlar bile, ne kitaplarım gitti yaban ellere... biliyorsunuz kendinizi ibneler, çok kızgınım sizlere...
bence kitap saklanması gereken bir şey değildir. okuduktan sonra işi biter. bitirdiğiniz kitapları çevrenizdekilere verin ki daha çok kişi o kitaptan faydalansın. kamu spotu gibi oldu ama olsun.
şahsen başıma böyle bir şey gelmedi ama tersini asla yapmayacağım olaydır. aldığım kitabı resmen el üstünde tutarım. aslında bir tek aldığım değil her kitaba karşı böyleyim ama sayfaları kıvıranlar eğenler bükenlere iyi gözle baktığım söylenemez. elimizdeki şeyin kıymetini bilelim puvolar.
bunu hiç yapmıycağıma dair kendime söz vermiştim ama birkereden birşey olmaz diyip verdim bi arkadaşıma sadece 1 haftalığınaydı 1buçuk yıl geçti hala bekliyorum. bir dahada vermem zaten kimseye
aynısını ben yaşadım. normalde yapmayacağım şey birisine bir kitap vermek. kardeşlerime verirken bile çekindiğim o güzel kitapların en değerlisi, bana kitap okumayı sevdiren "o" kitabı bir arkadaşıma verdim. 2 hafta içinde getireceğim dedi. sonrası çocuk okuldan ayrıldı ve kitabım da onunla beraber sırra kadem bastı. bende de bir huy vardır. elimdeki bir kıtap zarar gördüyse okumayı bırakırım inat gibi gidip de yenisini almam sanki o kitaba küsmüş gibi. o kitabın başka basımını da bir daha almadım.
oabartıyoruz bence.
para içinde geçerli bu durum.
açık açık iste. sonuçta kendi malın.
sen, sana lazım diya aldın o kitabı. ve lazım oldu sende yok.
isteyeceksin tabi
bırak geri getirmeyi okumuyorlar bile,
ne kitaplarım gitti yaban ellere...
biliyorsunuz kendinizi ibneler, çok kızgınım sizlere...
(savcı gelip sorar:
neden öldürdün
cevap veririm :
kitabımı geri vermedi
savcı :
salın bunu amk)