günlerden birgün ivan pavlov diye bir (sanırım fizikçiydi) adam
köpeklerin 1 et parçası için ne kadar salgı salgıladıklarını merak ediyor
ve köpeğin yanağına bir tane delik açıyor
ilk sefer ne kadar salgı salgıladığını ölçüyor
bunu bikaç kere daha yapıyor ki teyit etsin
ama bi süreden sonra pavlov köpeğin eti ywrken değil de köpeği çağırmasıyla beraber salgı salgıladığını görüyor ve bunu bir zil aracılığyla yapıyor
ilk başta zili çalıp yanına çağırıp eti veriyor
sora birkez daha zili çalıp yanına çağırıp eti veriyor
ve bikaç seferin sonunda köpek artık zili duyduğu anda pavlovun yanına geliyor
bu sayede pavlov zili kullanarak köpeği istediği gibi yönlendirebiliyor
bunu günlük hayatta örnek vericek olursak okul zilleri
zil çaldığında içeri gireriz zil çaldığında dışarı çıkarız gayet basit
günümüzde ise "pavlovun iti" deyimi
kolay yönlendirilebilen basit dediğimiz insanlar için kullanılır
